Dom w stanie surowym to określenie stosowane w budownictwie, które opisuje budynek przygotowany do realizacji kolejnych etapów wykończenia, ale jeszcze nie gotowy do zamieszkania. Słowo „surowy” odnosi się zarówno do samej konstrukcji budynku, jak i do jego wnętrza. Dom taki stanowi swego rodzaju „tarcicę”, na której powstają przestrzenie mieszkalne.
Dom w stanie surowym zwykle obejmuje ukończoną konstrukcję nośną budynku (fundamenty, stropy, ściany) oraz dach, który zabezpiecza przed warunkami atmosferycznymi, ale wewnątrz nie ma jeszcze żadnych instalacji ani ścian działowych. W takim domu nie ma również ocieplenia, instalacji elektrycznych, wodociągowych czy wentylacyjnych. Brakuje również izolacji akustycznej czy termicznej, a także wykończenia wnętrz, takiego jak tynkowanie ścian czy podłogi.
Warto zauważyć, że budowa domu w stanie surowym może odbywać się na różnych etapach. Istnieją domy w stanie surowym zamkniętym, gdzie dodatkowo zamontowane są okna, drzwi, a wnętrze jest nawilżone lub nawet zadbane pod względem pogodowym. Jako że w takim domu nie ma zaimplementowanych żadnych rozwiązań, koszty związane z jego dalszym wykańczaniem i wyposażaniem zostają przekroczone przez osobę lub firmę, która zamierza w nim mieszkać.
Dom w stanie surowym jest więc terminem opisującym budowlę, która ma uformowaną główną strukturę, ale nie jest jeszcze gotowa do zamieszkania ze względu na brak zaawansowanej infrastruktury wewnętrznej. Przed nabywaniem takiego domu należy mieć na uwadze dodatkowe koszty i czas potrzebny na jego dokończenie, jak również pewną elastyczność pod względem adaptacji planu mieszkania oraz możliwości wprowadzenia własnych rozwiązań technicznych i aranżacyjnych.
Brak komentarzy