Ziemianka to rodzaj budynku lub schronienia częściowo wbudowanego w ziemię, zaszyć w ziemnią, utworzone przez wyrównanie i wykopanie otworu w gruncie bądź na zboczu wzniesienia. Ziemianki mają przede wszystkim cel chronienia i zapewnienia wyższego poziomu izolacji termicznej, akustycznej oraz bezpieczeństwa w porównaniu do konstrukcji powierzchniowych. Takie budowle użytkowane były na większą skalę przez wszystką ludzkość w różnych epokach i kulturach. Służyły jako tymczasowe czy długoterminowe mieszkania, magazyny czy schrony w czasie wojennym.
Budowa ziemianki polega na zaplanowaniu odpowiedniego miejsca, które powinno być suche, stabilne i pozwalające na przepływ powietrza oraz ochronę przed wpływem wody i wilgoci. Następnie, kopie się otwór o odpowiedniej głębokości i wykopuje wnętrze ziemianki, tworząc miejsce do życia i schronienia. Ściany i dach ziemanki mogą być zabezpieczone dodatkowymi warstwami konstrukcyjnymi, jak ściana z kamienia, betonu lub materiału organicznego. Na dachu często stosuje się konstrukcję żelbetową, drewnianą, wiklinową, której zadaniem jest utrzymanie ziemi na miejscu.
Oddzielne pomieszczenia i korytarze w ziemiance mogą być wyposażone w odpowiednie instalacje, jak oświetlenie, wentylację, a także meble i sprzęt. Ważne jest, aby projekt ziemianki zachowywał standardy i zasady konstrukcyjne, aby zapewnić jej wytrzymałość, trwałość oraz bezpieczeństwo użytkowania. Ogólnie rzecz biorąc, ziemianki są ekologicznym rozwiązaniem mieszkalnym i mogą być stosowane w ramach szerokiego spektrum zastosowań, takich jak kwaterowanie, ochrona przed warunkami atmosferycznymi czy schronienie w trudnych sytuacjach.
Brak komentarzy