Wiązar wieszarowy to element konstrukcyjny stosowany przede wszystkim w budownictwie, służący do przenoszenia obciążeń z pokrycia dachu (np. dachówki, blachy, papy) oraz obciążeń śniegu i wiatru na podpory. Wiązar ten składa się z kilku części: słupów nośnych (szkielet pionowy), rygli (poziomy element łączący słupy nośne na górze), krokwi i wieszarów.
Wiązar ten jest wykorzystywany głównie w budownictwie hal oraz dachach o dużym rozpiętości konstrukcji. Często używany jest tam, gdzie tradycyjne metodologie wiązarów, takie jak wiązary dachowe, nie mogą być stosowane ze względu na różne ograniczenia wymiarowe.
Wiązar wieszarowy jest wykonywany zazwyczaj z drewna, stali, betonu, czy też może być również z wykonany jako kompozyt mieszaniny tych materiałów. Wydajność tego rodzaju wiązarów związana jest z jego geometrią, wykorzystaniem materiału, zastosowanymi łączeniami oraz właściwym współdziałaniem z innymi elementami konstrukcji, takimi jak płyty dachowe, belki i słupy. W związku z tym, wiązar wieszarowy jest projektowany i analizowany od strony inżynierskiej, aby można było obliczyć i dobrać najlepszy materiał, wymiary, jak również konstrukcję i krańcowe miejsca zamocowania.
Jedną z głównych zalet wiązara wieszarowego jest możliwość wykonania bardzo dużych rozpiętości dachu bez zmniejszenia wytrzymałości konstrukcji. Wiązar wieszarowy dobrze sprawdza się również w przypadku dachów o skomplikowanym kształcie, charakterystycznym dla nieszablonowych budowli.
Innowacje w technologiach materiałowych oraz komputerowe analizy statyczne i wytrzymałościowe pozwalają na coraz bardziej efektywne projektowanie i stosowanie wiązara wieszarowego w różnych zastosowaniach.
Brak komentarzy