Stan surowy, to jedno z pojęć często używanych w budownictwie, które odnosi się do statusu budynku lub konstrukcji w trakcie procesu budowy. Właściwe zrozumienie tego terminu może być kluczowe dla osób, które nie mają dużego doświadczenia w dziedzinie budownictwa, ponieważ pokazuje, że prace nad budynkiem są w toku i nie zostały jeszcze zakończone.
Stan surowy oznacza, że budynek został już postawiony, ale prace wykończeniowe, takie jak tynki, malowanie czy instalację sanitarną czy elektryczną, jeszcze nie zostały wykonane. W praktyce stan surowy można rozbić na dwa rodzaje: surowy otwarty oraz surowy zamknięty.
Stan surowy otwarty oznacza, że sama konstrukcja budynku jest gotowa, to jest fundamenty, ściany, strop i dach, ale nie ma jeszcze okien, drzwi czy tynku. Część montażu instalacji może być również wykonana w stanie surowym otwartym, takie jak prowadzenie rur czy kabli elektrycznych.
Natomiast stan surowy zamknięty oznacza, że budynek jest już zamknięty, to znaczy posiada zamontowane okna, drzwi i ewentualnie tynk. W takim przypadku większość prac montażowych instalacji wnętrz jest już wykonana. Zakres prac wykonanych w tej fazie może się różnić w zależności od projektu i umowy z inwestorem.
Podsumowując, stan surowy to etap budowy, w którym wykonana została główna struktura budynku, ale nie odbyły się jeszcze prace wykończeniowe i instalacyjne. Osoba laicka powinna zdawać sobie sprawę z tego, że budynek w stanie surowym jest jeszcze niezdatny do zamieszkania lub użytkowania, a zatem wymaga dużej ilości pracy, aby stać się kompletem.
Brak komentarzy